Regressie- en Reïncarnatietherapie

De rol van het verleden

Als je in therapie scherper kijkt naar wat je werkelijk dwars zit, blijkt dat waar je nu zo’n last van hebt, vaak een letterlijke vertaling is van een vroegere situatie waarin je je niet, of niet voldoende, hebt kunnen uiten of verweren. Elke ingrijpende, niet goed verwerkte ervaring blijft aanvoelen als een niet-geheelde wond die bij iedere aanraking gevoelig blijkt.

​

Ernstige traumatische gebeurtenissen die slecht verwerkt zijn, zullen later bijna altijd problemen geven. Maar ook minder ernstige ervaringen (vanuit het oogpunt van een volwassene!) of ervaringen waarin – bewust of onbewust – verkeerde conclusies getrokken zijn of belangrijke beslissingen genomen werden, werken sterk door. In de praktijk van de psychotherapie blijkt dat de gebeurtenis op zich niet bepalend is, maar wel hoe we erop gereageerd hebben, wat ermee gedaan is. En steeds opnieuw blijkt dat een goede verwerking van gebeurtenissen uit het verleden leidt tot veranderingen in denken, voelen en handelen in het hier en nu.

​

Het verleden is in regressie-reïncarnatietherapie een uitgebreid begrip: het omvat zowel het recente verleden van enkele maanden of jaren geleden alsook de vroege jeugd, de babytijd en de periode tijdens de zwangerschap en rond de geboorte. Zelfs de conceptie en de periode daarvoor, tot en met vorige levens, kunnen een grote rol spelen in het huidige probleem van de cliënt.

​

Het therapeutisch werken in vorige levens is in de praktijk zinvol gebleken, simpelweg omdat het helpt het huidige probleem op te lossen, of je er nu in gelooft of niet. Herinneringen aan ervaringen in vorige levens zijn daarbij een middel, geen doel op zichzelf. Deze herinneringen kunnen zelfs gezien worden als een metafoor voor het huidige probleem.

Herbeleving

Alles wat we in het verleden hebben gevoeld, gehoord, gezien of gedacht, kunnen we onder begeleiding van de therapeut opnieuw beleven. Het concentreren op een probleem roept in de regel bij de cliënt ervaringen op die met het probleem te maken hebben. Hierbij ontstaat een zekere trance waarin de gebeurtenissen als het ware opnieuw beleefd kunnen worden. Niet alleen de problematische ervaring is van belang, maar ook de omstandigheden die ertoe geleid hebben, alsmede de gedachten en gevoelens eromheen.

​

De essentiële gebeurtenissen die met het probleem te maken hebben, worden herbeleefd en in verband gebracht met gebeurtenissen in het huidige leven. Verwerking van deze ervaringen vindt in de sessies plaats door de gevoelens en emoties uit het verleden opnieuw door te maken. Louter verstandelijk begrijpen is niet voldoende, juist het emotioneel en lichamelijk opnieuw beleven van de oorspronkelijke ervaring maakt het mogelijk die ervaring in het hier en nu, met de volwassen kennis en inzichten van nu, te begrijpen en los te laten: te integreren in het huidige leven.

Trance

Trance is een bij iedereen bekend verschijnsel waar geen hypnose aan te pas komt: lees een spannend boek of kijk naar een goede film en je raakt al in trance. En net als bij boeken en films: soms zijn ze waar en soms blijkt het fictie. Maar de gevoelens die je ervaart –  tijdens het lezen, het kijken én tijdens de sessie –  zijn echt. Dus ook als er tijdens de sessie een ‘fictieve’ ervaring naar boven komt, is het belangrijk de gevoelens hiervan serieus te nemen en te verwerken. Daarna kan de cliënt, samen met de therapeut, uitzoeken waar de ervaring ‘echt’ mee te maken heeft.

​

Terwijl de cliënt in trance is, blijft deze zich bewust van het contact met de therapeut. Je bent als cliënt dus zowel ‘hier’ als ‘daar’. Op deze manier blijf je controle houden over wat er met je gebeurt.

Welke problemen / onderwerpen

Psychotherapie gaat uit van emotionele problemen. Deze kunnen zich echter ook lichamelijk uiten, denk maar aan spanningshoofdpijn, maagpijn vóór of na een stressvolle situatie, seksuele klachten, chronische buik- of rugklachten, allemaal lichamelijke aandoeningen die, wanneer er geen aanwijsbare lichamelijke oorzaak voor is, met regressie-reïncarnatietherapie vaak succesvol te behandelen zijn.

​

De problemen worden door de therapeut, in samenwerking met de cliënt, zo duidelijk mogelijk in kaart gebracht, waarna de oorzaak en instandhouding ervan worden opgespoord. In de sessies worden de essentiële gebeurtenissen die met het probleem te maken hebben, herbeleefd en in verband gebracht met gebeurtenissen in het huidige moment.

​

Enkele voorbeelden waaraan in regressie-reïncarnatietherapie succesvol kan worden gewerkt:

• stress 

• burnout - vaak komt een cliënt pas wanneer een tweede of zelfs derde burnout dreigt. In therapie kun je erachter komen wat de werkelijke oorzaak daarvan is en kun je een nieuwe burnout voorkomen, kun je zelf beslissen hoe je verder wilt met je leven.

• angststoornissen 

• eetstoornissen - er kan een moment zijn dat je besluit minder of gezonder te gaan eten. Dat lijkt een prima besluit, maar soms gaat het mis en kun je je afvragen: wat was de aanleiding voor dat besluit en wat is er daarna gebeurd waardoor je goede voornemen zo uit de hand is gelopen. Ook onzekerheid kan de reden zijn voor deze ziekte. Of machteloosheid na een traumatische ervaring, vaak al in je jonge jaren, waar je niet over kon praten om welke reden dan ook. Je had geen enkele andere controle meer over je eigen leven dan zelf bepalen wat en hoeveel je wilde eten. En soms weet je zelfs niet eens meer hoe, wanneer en waarom de eetstoornis is begonnen en lijkt het een onbewust proces te zijn geweest waar je nu zoveel narigheid van hebt. In al deze gevallen kan onder begeleiding teruggaan in de tijd je duidelijk maken wat er is gebeurd. En het kan je duidelijk maken wat je nu nodig hebt om het op te lossen, eerst nog met begeleiding, en daarna zelf. Want, het niet meer willen/kunnen eten heeft meestal niet veel met het eten zelf te maken, maar alles met wat daarachter zit.

• dwangmatig handelen 

• verlatingsangst  

• PTSS - posttraumatische stressstoornis. Psychische gevolgen van een heftige, schokkende ervaring die niet goed is verwerkt. PTSS heeft vaak te maken met machteloosheid en zelfverwijt, het gevoel dat je, op het moment dat je die ervaring meemaakte, niet hebt gehandeld zoals je dat achteraf had gewild. Je weet dat je op dat moment hebt gedaan wat je kon, maar toch. Dus naast een gevoel van boosheid en angst over de situatie waarin je toen terechtkwam, is er ook dat gevoel van machteloosheid en zelfs dus soms schuldgevoel: ik hád eigenlijk … Die emoties versterken elkaar en zetten je vast in de tijd, laten je flarden van dat moment steeds opnieuw beleven, getriggerd door opmerkingen of situaties in het hier en nu. Wat bij bijna elk ervaren trauma helpt, is onder begeleiding heel bewust, en met de inzichten van nu, opnieuw naar de situatie van toen te gaan, de hele situatie opnieuw doorlopen, met alle gedachten, emoties en fysiek ervaringen die bij je opkomen. Dit lijkt misschien raar want je doet al niet anders, maar eigenlijk beleef je steeds opnieuw details waar je niks mee kan. Onder begeleiding kun je het geheel mét de details gaan ervaren zoals het was, waarna de verwerking ervan kan beginnen.

• rouwverwerking, zowel recente rouw als het verwerken van een verlies uit de vroege jeugd 

• identiteitsstoornis  (DIS) 

• het innerlijk kind 

• verbeteren van je zelfbeeld 

• verbeteren van de omgang met jezelf en met anderen 

• werken met jonge kinderen via een van de ouders, zonder dat het kind erbij hoeft te zijn

Hoogsensitiviteit

Ongeveer 20% van de wereldbevolking, dus een op de vijf mensen uit alle lagen van de bevolking, wordt geboren met een verhoogde gevoeligheid. Hier was maar weinig over bekend, tot Elaine Aron, psychotherapeute en docente psychologie in Amerika, in 1996 een boek publiceerde over haar onderzoek naar deze eigenschap. Uit dit onderzoek bleek dat hoogsensitiviteit van grote waarde is voor onze maatschappij (vele grote denkers en kunstenaars waren bijvoorbeeld hoogsensitief) maar dat het voor de hoogsensitieve persoon zelf niet altijd even makkelijk is. Want: hoogsensitiviteit kan je behoorlijk in de weg zitten als je niet als hoog-sensitief maar als overgevoelig wordt benaderd. Het wordt zelfs als een storende eigenschap gezien wanneer je -in de ogen van anderen- extreem op bijvoorbeeld geluiden of gebeurtenissen reageert die deze anderen niet of nauwelijks opmerken.

Als je daar in je jeugd ook vaak negatieve reacties op kreeg of daar zelfs om werd afgewezen, kreeg je als hoogsensitief kind misschien het gevoel dat je ‘anders’ was, een buitenbeentje, en misschien zelfs dat je niet goed genoeg was. Wanneer dat gevoel zich heeft vastgezet, kan dat doorwerken in de manier waarop je je nu als volwassene voelt en naar buiten presenteert. In dat geval is het wenselijk om onder begeleiding van een therapeut deze meestal onverwerkte zaken uit je jeugd opnieuw te ervaren en te verwerken. Op die manier creëer je voor jezelf de ruimte om het verleden los te laten en alsnog, rekening houdend met je grote sensitiviteit, een goede innerlijke basis op te bouwen waarmee je stevig en vooral ook gelukkiger en met meer zelfvertrouwen in het leven kunt staan.

​

Meer informatie over hoogsensitiviteit is onder andere te lezen in:

• Elaine N. Aron,  Hoog sensitieve personen   (2002,  2011)

• Elaine N. Aron,  Het hoogsensitieve kind      (2004,  2011)

• Carolina Bont,  Hoogsensitiviteit als kracht   (2005,  2011)